Po raz pierwszy w opiece nad osobami z nietrzymaniem moczu, międzynarodowe towarzystwa naukowe i organizacje pacjentów zjednoczyły się jako równi partnerzy, aby zobowiązać się do formalnej współpracy, która wyjdzie naprzeciw potrzebom pacjentów.
W dniu 25 listopada 2022 r. odbyły się warsztaty z udziałem liderów z World Federation of Incontinence and Pelvic Problems (WFIPP), Sociedad Iberoamericana de Neurourología y Uroginecología (SINUG), International Continence Society (ICS) oraz European Association of Urology (EAU) w celu uzgodnienia treści i zakresu Zobowiązania do Współpracy w Opiece Nad Osobami z Nietrzymaniem Moczu.
Nietrzymanie moczu i/lub stolca dotyka od 10% do 40% dorosłych1,2, często jako konsekwencja innego schorzenia lub jako efekt uboczny leczenia. Niektóre z tych osób żyją z poważnymi fizycznymi, psychospołecznymi lub ekonomicznymi konsekwencjami, które nie są w pełni oceniane lub uwzględniane przez system opieki zdrowotnej. Skoncentrowane na pacjencie, zintegrowane podejście do leczenia jest powszechnie uważane za najlepszą praktykę, ale nie odzwierciedla obecnej rzeczywistości wielu osób zmagających się z NTM.
„Wierzymy, że sensowna współpraca między towarzystwami naukowymi, organizacjami pacjentów i przemysłem jest najlepszym sposobem na zaspokojenie potrzeb pacjentów i wywołanie pozytywnych zmian strukturalnych w systemie opieki zdrowotnej.”
1) Edukowanie wielu interesariuszy, w tym pacjentów i opiekunów, lekarzy i pokrewnych pracowników służby zdrowia, decydentów i organizacji finansujących, na temat znaczenia wspólnego podejmowania decyzji, opieki skoncentrowanej na pacjencie i umiejętności komunikacyjnych.
2) Poprawa dostępu ogółu społeczeństwa, pacjentów i pracowników służby zdrowia do wiarygodnych informacji na temat kwestii związanych z nietrzymaniem moczu.
3) Wdrażanie zasad wspólnej pracy w organizacjach, aby ostatecznym celem było wpłynięcie na publiczne i prywatne struktury opieki zdrowotnej, aby stały się bardziej skoncentrowane na pacjencie.
Zobowiązując się do włączenia perspektyw i priorytetów pacjentów do programów szkoleniowych, dostarczania informacji i struktur organizacyjnych, grupa ta opracowała model wspólnej pracy, który może zostać przyjęty przez inne towarzystwa naukowe i organizacje pacjentów na całym świecie.