Badacze są zgodni, że wśród wielu przyczyn inkontynencji najczęstszym jest uraz okołoporodowy. Może do niego dojść w wyniku długiego porodu naturalnego. Szczególnie akcja porodowa z wydłużoną drugą fazą, powikłana pęknięciem krocza lub źle wykonanym jego nacięciem, a także zastosowanie kleszczy niosą wysokie zagrożenie poporodowego uszkodzenia zwieraczy odbytu. Niestety, także poród przebiegający bez komplikacji u około 30% przyszłych mam może wywołać różnego stopnia objawy nietrzymania stolca.
Raportowana przez WHO częstość okołoporodowych uszkodzeń zwieracza wynosi 4 do 6,6%. Z polskich danych wynika natomiast, że odnotowano je u 0,4% rodzących. Przy czym należy podkreślić, że powyższe statystyki niekoniecznie świadczą o rzeczywistej skali problemu w danym kraju. Dane te mogą być wykładnikiem lepszej lub gorszej rozpoznawalności tego rodzaju uszkodzeń.
W tym: zapalenie, choroby infekcyjne, nowotwory, naświetlenie, niedokrwienie, wypadające wewnętrzne żylaki odbytu, przetoki, wypadanie odbytu, urazy (chirurgiczne, naświetlanie, przypadkowe oraz położnicze). Warto przy tym nadmienić, że w przypadku urazu położniczego, wg. badania włączającego 208 kobiet po pierwszym porodzie drogami natury, wykazano, że utajone uszkodzenie zwieraczy ma 24,5% kobiet. Stawia to pod znakiem zapytania stawia neuropatię nerwu sromowego jako dotychczasową położniczą przyczynę nietrzymania stolca.
Udar, demencja, nowotwory, kiła, choroby ośrodkowego układu nerwowego, neutropatia nerwu sromowego, zmiany świadomości.
Przecięcie wewnętrznego zwieracza odbytu w linii pośrodkowej, przecięcie zwieracza wewnętrznego w linii bocznej, nacięcie/wycięcie przetoki odbytniczej, rekonstrukcja rezerwuaru odbytnicy z jelita, niskie przednie wycięcie odbytnicy, totalna brzuszna kolektomia, wytworzenie przetoki moczowej esicy, stan po wycięciu guzków krwawniczych.
Brak dostępu do toalety, nadużywanie środków przeczyszczających, zaparcia, zespół jelita drażliwego, nieswoiste choroby zapalne jelita, zespół krótkiego jelita, choroby mięśniowo-nerwowe, fizjologiczny proces starzenia, choroby starzenia, zapalne choroby naczyń – kolagenozy, choroby psychiczne, idiopatyczne.
Znacznie bardziej narażone na nietrzymanie kału są osoby, które posiadają choroby współistniejące. Zaliczamy do nich: cukrzycę, stwardnienie rozsiane, chorobę Parkinsona, uraz rdzenia kręgowego.
Nietrzymanie stolca i/lub moczu dotyczy:
Warto podkreślić, że nietrzymanie stolca to poważna dolegliwość, która może prowadzić do powikłań. W pierwszej kolejności należą do nich podrażnienia w obrębie odbytu. Może wtedy dochodzić do zakażeń skóry tej części ciała i powstawania w jej obrębie przewlekłych, trudno gojących się ran.
Schorzenie to również mocno wpływa na aktywność społeczną i zawodową. Dodatkowo osoby tracące kontrolę nad jedną z podstawowych czynności fizjologicznych cechują się niską samooceną. Może ona w konsekwencji prowadzić do depresji i zaburzyć prawidłowe funkcjonowanie w społeczeństwie.