Leczenie botoksem stosowane jest u osób, u których nietrzymanie moczu jest spowodowane nadaktywnością pęcherza moczowego. Głównie zalecany jest dla pacjentów, u których problem powstał na skutek urazów neurologicznych np. po stabilnych urazach rdzenia kręgowego poniżej odcinka szyjnego oraz u pacjentów ze stwardnieniem rozsianym.
Podanie toksyny botulinowej w przypadku leczenia nietrzymania moczu jest metodą nieinwazyjną i odwracalną. Terapia z zastosowaniem tego leku w grupie chorych z naglącym nietrzymaniem moczu przynosi bardzo dobre wyniki leczenia i powoduje istotną poprawę jakości życia.
Zaletą botoksu jest fakt, że przy jednym podaniu, efekt utrzymuje się nawet przez 9-12 miesięcy, co zwalnia pacjentka z obowiązku pamiętania o konieczności codziennego zażywania leków, czasami nawet trzykrotnego w ciągu doby.
Objawy uboczne są bardzo rzadkie, a toksyna botulinowa jest substancją bezpieczną. Dlatego też jest dobrze tolerowaną i efektywną metodą leczenia pęcherza nadaktywnego.