REKLAMA
MCC, Centrum Medyczne MCC

Neuromodulacja krzyżowa metodą leczenia OAB u mężczyzn

Zespół pęcherza nadreaktywnego (OAB) jest jedną z chorób układu moczowego. Choroba ta najczęściej kojarzona jest jako przypadłość kobiet, jednak OAB nie rozróżnia płci i występuje ze zbliżoną częstotliwością, zarówno u kobiet jak i mężczyzn.

Według badań NOBLE przeprowadzonych w 2003 roku, dolegliwość ta dotyczy 16% mężczyzn i 16,9% kobiet. Różnice najczęściej mogą dotyczyć objawów, bowiem u płci męskiej OAB rzadziej wiąże się z nietrzymaniem moczu.

Istnieje kilka metod leczenia OAB, zachowawcze, farmakologiczne, chirurgiczne, behawioralne. Poza wyżej wymienionym, OAB u mężczyzn można również leczyć za pomocą neuromodulacji krzyżowej, czyli metodzie opartej na stymulacji nerwów pęcherza moczowego za pomocą prądu elektrycznego. Przeprowadzenie zabiegu neuromodulacji przyczynia się do wyraźnego złagodzenia dolegliwości u pacjenta, a niejednokrotnie, ich całkowitego ustąpienia. Wykonanie tego rodzaju operacji polega na wszczepieniu stymulatora (InterStim), którego zadaniem jest wysyłanie impulsów do nerwów. Modulacja ma również wpływać na częstotliwość i siłę nieprawidłowych skurczy wypieracza, zmniejszając w ten sposób nasilenie NTM, a jednocześnie nie zakłócając odczuwania i prawidłowych mikcji. Niestety w Polsce nadal żadna placówka medyczna nie przeprowadza tego typu operacji. Mimo, iż wniosek o dofinansowanie tego zabiegu z budżetu Państwa jest już rozpatrywany przez Agencję Ocen Technologii Medycznych, nic nie wskazuje na to aby sytuacja ta w najbliższym czasie uległa zmianie.

Poza ww. sposobami leczenia OAB, walkę z dolegliwością w każdym przypadku, bez względu na płeć czy wiek, powinno rozpocząć się od zmiany trybu życia. Należy ograniczyć ilość spożywanych płynów, unikać kofeiny, alkoholu oraz napoi gazowanych. Ważnym elementem terapii jest dieta, która wyklucza z jadłospisu m.in. pikantne potrawy, orzechy i czekoladę. Ponadto od pacjentów z wymaga się (o ile jest taka konieczność) walki z nadwagą i uzależnieniem od nikotyny.

Źródło: Kwartalnik NTM nr 3/2012

Skip to content