23 kwietnia zainaugurowano jeden z 5 najważniejszych programów zapowiedzianych przez premiera Mateusza Morawieckiego – Dostępność+ 2018-2025. W konferencji, która odbyła się w warszawskim Centrum Nauki Kopernik udział wzięła minister Elżbieta Rafalska i wiceminister Krzysztof Michałkiewicz.
„Świadomi znaczenia podstawowych praw i wolności człowieka, w poszanowaniu godności, potencjału i woli każdego, wskazujemy na konieczność zapewnienia wszystkim obywatelom dostępności do otoczenia fizycznego, społecznego, kulturalnego, rekreacji, wypoczynku, sportu, opieki zdrowotnej, edukacji, pracy, transportu, informacji i środków komunikacji. W celach programu Dostępność plus, upatrujemy szans na samodzielne i niezależne funkcjonowanie wszystkich osób. W tym z niepełnosprawnościami, osób starszych i innych osób o szczególnych potrzebach, na równi z innymi obywatelami” – czytamy we wspólnej deklaracji, którą podpisali premier Mateusz Morawiecki oraz minister inwestycji i rozwoju, Jerzy Kwieciński.
Program Dostępność+ to postulat nowych ram jakości życia. Poprzez zapewnienie obywatelom równych szans w osiąganiu pozycji społecznej, możliwości samodzielnego funkcjonowania i udziału w różnych sferach życia. Jego celem jest podniesienie jakości życia i zapewnienie niezależności życia wszystkich obywateli. Z uwzględnieniem osób starszych i osób z trwałymi lub czasowymi ograniczeniami. Służyć temu ma poprawa dostępności przestrzeni publicznej, produktów i usług w aspekcie architektonicznym, informacyjnym i komunikacyjnym.
„Chcemy rok po roku systematycznie poprawiać los osób z niepełnosprawnościami (?), tak żeby całe społeczeństwo było zintegrowane, żebyśmy rzeczywiście mogli powiedzieć z pełną świadomością, że Polska jest jedna i to jest moje zobowiązanie, to jest zobowiązanie naszego rządu.” – powiedział podczas inauguracji Programu Dostępność+ premier Mateusz Morawiecki.
Beneficjentami Programu będą nie tylko osoby starsze czy z niepełnosprawnościami. Szacuje się, że nawet 30% społeczeństwa może mieć trwałe lub czasowe ograniczenia w mobilności czy percepcji. Chodzi o poruszających się przy pomocy kul, lasek, balkoników, protez, wózków inwalidzkich. Ale również niesłyszących, niedowidzących, z trudnościami manualnymi i poznawczymi (na przykład po udarze, chorujący na Alzheimera). A także kobiety w ciąży, osoby z wózkiem dziecięcym, z ciężkim bagażem oraz słabsze fizycznie, mające trudności w poruszaniu się. Przyjęte rozwiązania architektoniczne czy komunikacyjne będą uniwersalne. Będą więc służyły także ludziom w pełni sprawnym (np. windy, podjazdy, informacja głosowa, oznaczenia dotykowe).
Program ma dwa podstawowe wymiary. Pierwszy – bardziej uniwersalny i długofalowy. Zakłada on, że państwo w swoich działaniach będzie zawsze uwzględniać potrzeby osób z niepełnosprawnościami. Tworząc prawo, które zagwarantuje, że nowe budynki pozbawi się barier architektonicznych. Przestrzeń publiczna (np. wyjście z dworca, przejścia dla pieszych) zostanie odpowiednio oznakowana. Oceny skutków nowych regulacji dokonuje się z uwzględnieniem wpływu na osoby z niepełnosprawnościami. Wszystkie nowe inwestycje (budynki, miejsca, transport) będą obowiązkowo zapewniać dostępność już od etapu ich projektowania – po odbiór.
Drugi wymiar (bezpośredni) to bieżące i planowane inwestycje (budowlane, transportowe, technologiczne). Inwestycje polegające na modernizacji/poprawie istniejącej infrastruktury, przestrzeni, środki transportu, stron internetowych czy usług. Chodzi o ich dostosowanie do potrzeb osób z niepełnosprawnościami. Poprzez dodawanie funkcji komunikacyjnych w autobusach, likwidację progów i schodów w budynkach, poprawę jakości usług – obsługi, komunikacji, zakupów itp. dla osób z ograniczeniami w percepcji. Część efektów inwestycji będzie widoczna w dłuższym horyzoncie czasowym – np. wymiana taboru kolejowego. Część efektów będzie widoczna szybciej np. likwidacja barier w szkołach czy gminach.
Wszystkie działania będą realizowane w 8 obszarach: architektura, transport, edukacja, służba zdrowia, cyfryzacja, usługi, konkurencyjność i koordynacja.
Na Program w perspektywie 2018-25 przeznaczono 23 mld zł. Źródłami finansowania są fundusze europejskie, fundusze norweskie i EOG, publiczne środki krajowe (budżet państwa, środki jednostek samorządu terytorialnego, środki PFRON).
Źródło: www.mpips.gov.pl