Łagodny rozrost gruczołu krokowego (BPH) jest jedną z najczęstszych chorób układu moczowo-płciowego u mężczyzn powyżej 50 r.ż. Ocenia się, że w Europie 24 mln mężczyzn cierpi na łagodny rozrost stercza, którego głównymi objawami są powiększenie gruczołu krokowego, przeszkoda podpęcherzowa oraz objawy ze strony układu moczowego m.in. częstomocz dzienny i nocny, parcia naglące, niecałkowite opróżnianie pęcherza czy przedłużony czas mikcji.
Jednym ze sposobów leczenia chorych jest wyeliminowanie objawów ze strony dolnych dróg moczowych (LUTS). Z uwagi na niepoznaną w pełni etiopatogenezę , każdy przypadek należy rozpatrywać indywidualnie uwzględniając cechy osobnicze oraz występowanie chorób towarzyszących, co podczas Kongresu „Kobieta i Mężczyzna. Zdrowie reprodukcyjne i seksualne” podkreślił prof. dr hab. n. med Piotr Radziszewski z Katedry i Kliniki Urologii Ogólnej, Onkologicznej i Czynnościowej w Warszawie. Warto wspomnieć o farmakologicznych sposobach leczenia BPH. Najpowszechniej stosowanymi lekami są m.in.: alfa-blokery, inhibitory 5-alfa-reduktazy oraz leki antycholinergiczne, które stosuje się przy współistnieniu BPH i zespołu pęcherza nadreaktywnego.
Profilaktyka chorób gruczołu krokowego to najważniejszy krok w kierunku zmniejszenia wskaźnika zapadalności na raka prostaty. Według najnowszych danych Zakładu Epidemiologii Centrum Onkologii w Warszawie roczny wzrost zapadalności na raka prostaty w Polsce do 2015 r. przewiduje się na 6,7%.