Zespół pęcherza nadreaktywnego potwierdzony badaniem urodynamicznym to zapis, który od grudnia 2010 roku funkcjonuje w wykazie leków, chorób oraz wyrobów medycznych. Od tego czasu utrudnia pacjentom zaopatrzenie w refundowane leki.
Środowisko lekarskie coraz częściej wypowiada się przeciwko obowiązkowi wykonania badania urodynamiczego dla zdiagnozowania występowania pęcherza nadrekatywnego u pacjenta. Lekarze zgodnie twierdzą, że tego typu badanie nie jest wymagane, m.in. ze względu na swój inwazyjny charakter. – Precyzyjny wywiad chorobowy pozwala często na postawienie właściwej diagnozy bez potrzeby wykonywania szeregu kosztownych badań dodatkowych i opóźniania wdrożenia właściwego leczenia – argumentują specjaliści, którzy wystosowali w tej sprawie listy otwarty do Ministra Zdrowia i apelują w nim o zniesienie absurdalnego zapisu.
Resort zdrowia uwarunkowując uzyskanie refundacji leków od wyników badania urodynamicznego działa na niekorzyść zarówno pacjenta, jak i budżetu NFZ. Pacjent, przychodząc do lekarza nie może uzyskać recepty na lek dofinasowany, zanim nie pojawi się w gabinecie z aktualnymi wynikami badania urodynamicznego, które, jak pokazują ostatnie miesiące, nie jest tak łatwo wykonać. Na skutek niewielkiej liczby pracowni urodynamicznych, których działa w Polsce jedynie 100, pacjenci chcący wykonać tego typu badanie są zmuszeni czekać na nie w długich, czasem sięgających nawet kilku miesięcy kolejkach. Choć na wykazie leków figurują dwa refundowane środki na OAB, na skutek kontrowersyjnego zapisu, pacjenci mają ograniczony dostęp do refundowanej farmakoterapii.
Na rozwiązaniu Ministerstwa traci również budżet NFZ, który zgodnie z obowiązującymi przepisami refunduje w 100% badanie urodynamiczne. Wydatek po stronie NFZ to 1000 zł za każde tego typu badanie. Biorąc pod uwagę koszty refundacji leków na OAB, które sięgają kilkunastu – kilkudziesięciu złotych, dofinansowanie badań urodynamicznych jest dużo większym obciążeniem finansowym dla budżet NFZ, i jak pokazuje obecna sytuacja, nie potrzebnym.