Rada Konsultacyjna Agencji Oceny Technologii Medycznych (AOTM) wydała rekomendację w sprawie finansowania tolterodyny w leczeniu objawowym pęcherza nadreaktywnego (stanowisko nr 29/10/26/2009 z dn. 14.12.2009 r.). W uzasadnieniu czytamy: „Rada Konsultacyjna rekomenduje finansowanie ze środków publicznych wodorowinianu tolterodyny (Uroflow?) w leczeniu zespołu pęcherza nadreaktywnego (OAB), w ramach wykazu leków refundowanych, pod warunkiem utworzenia wspólnej grupy terapeutycznej obejmującej leki stosowane w tym wskazaniu (grupa farmakoterapeutyczna: leki działające rozkurczowo na drogi moczowe), z odpłatnością 50%.”
Leczenie pęcherza nadreaktywnego opiera się w głównej mierze o farmakologię. Stosuje się tutaj leki z grupy cholinolityków (leki antymuskarynowe) o działaniu rozkurczającym, do których należą m.in. solifenacyna, darifenacyna, fesoterodyna, oksybutynina, czy tolterodyna. Solifenacyna była już oceniana przez Radę Konsultacyjną i uzyskała jej pozytywne stanowisko, pod tym samym warunkiem co tolterodyna, czyli utworzenia wspólnej grupy terapeutycznej obejmującej leki stosowane w tym wskazaniu. Analiza wpływu na budżet państwa wykazała, że finansowanie tolterodyny jako jedynego preparatu z grupy leków antymuskarynowych wiązałoby się z dodatkowymi kosztami, zaś w przypadku objęcia refundacją wszystkich leków z grupy antycholinolitykow koszty ponoszone przez państwo byłyby relatywnie niższe.
Zespół pęcherza nadreaktywnego (overactive bladder, OAB) obejmuje zespół objawów, do których należą: parcia naglące, częstomocz, nietrzymanie moczu z parcia oraz konieczność oddawania moczu w nocy. Objawy te mogą występować pojedynczo lub wspólnie i nie są spowodowane innymi zmianami w obrębie dolnych dróg moczowych, tj.: zakażenia, kamica, nowotwory, czy przeszkoda podpęcherzowa.
Częstość występowania OAB u mężczyzn wynosi 10-26%, a u kobiet 8-42%, rośnie z wiekiem i często współistnieje z innymi zaburzeniami dolnych dróg moczowych.