W Polsce sytuacja pacjentów z rakiem gruczołu krokowego w zakresie diagnostyki i leczenia poprawia się. Istnieją jednak liczne deficyty – należy do nich np. brak refundacji biopsji fuzyjnej. Konieczny jest także dostęp do nowoczesnych terapii dla chorych z zaawansowaną postacią nowotworu – mówi dr hab. Jakub Żołnierek.
W ostatnim czasie nastąpiło wiele pozytywnych zmian w obszarze diagnostyki i leczenia raka prostaty, ale czy mamy już wszystkie niezbędne narzędzia, aby leczyć zgodnie z trendami światowymi?
– Sytuacja pacjentów z rakiem gruczołu krokowego w zakresie diagnostyki i leczenia uległa znacznej poprawie. Natomiast w dalszym ciągu są pewne deficyty, które należy uzupełnić – powiedział portalowi Puls Medycyny dr hab. n. med. Jakub Żołnierek z Kliniki Nowotworów Układu Moczowego Narodowego Instytutu Onkologii im. Marii Skłodowskiej-Curie – Państwowego Instytutu Badawczego w Warszawie.
– Na etapie diagnostyki to przede wszystkim refundacja biopsji fuzyjnej, która znacząco zwiększa możliwości diagnostyczne, daje możliwości precyzyjnego weryfikowania zmian podejrzanych w gruczole krokowym. Z drugiej strony zmniejsza traumatyzację tkanki i zmniejsza ryzyko powikłań, eliminując konieczność wykonywania szerszych, niecelowanych biopsji – wyjaśnił ekspert.
– Refundowane zostało leczenie z wykorzystaniem wsparcia robotycznego, co jest pozytywem, natomiast mamy pewne problemy z dostępem do nowoczesnych terapii w przypadku pacjentów z zaawansowaną postacią nowotworu – dodał.
Brakuje wciąż dostępu do nowoczesnych terapii, w tym tych z wykorzystaniem leków hormonalnych i chemioterapii opartej o ADT. Istnieje też problem z identyfikacją, w oparciu o diagnostykę molekularną, pacjentów u których rak prostaty rozwija się na podłożu mutacji genów BRCA1 i BRCA 2, dla których stosuje się leczenie ukierunkowane molekularnie. Wciąż także utrudniony jest dostęp do radionuklidów, które są stosowane w leczeniu przerzutów tego nowotworu do kości.
Źródło: Puls Medycyny