Polskie społeczeństwo się starzeje i ten trend będzie się pogłębiał. Czy jesteśmy na to przygotowani? – Mamy coraz więcej osób starszych i niesamodzielnych. Wzrost ich liczby powoduje, że zwiększa się popyt na świadczenia opieki długoterminowej. Jednocześnie zmniejszają się możliwości zaspokojenia tych potrzeb, bo na rynek pracy trafia coraz mniej profesjonalnych opiekunów – podkreślił prof. Piotr Błędowski, dziekan Kolegium Ekonomiczno-Społecznego Szkoły Głównej Handlowej w Warszawie, rozpoczynając dwudniową ogólnopolską konferencję „Opieka długoterminowa w Polsce – dzisiaj i jutro”, która odbywa się w Warszawie.
To już piąta edycja konferencji „Opieka długoterminowa w Polsce – dzisiaj i jutro”. W tym roku uczestniczy w niej ponad 700 osób. Są to przedstawiciele resortów zdrowia oraz rodziny i polityki społecznej, nowego parlamentu, samorządów terytorialnych, domów pomocy społecznej, zakładów opiekuńczo-leczniczych, zakładów pielęgniarsko-opiekuńczych i innych podmiotów zapewniających opiekę osobom starszym i niesamodzielnym.
Braki kadrowe w opiece długoterminowej to problem, z którym mierzy się cała Europa. W Polsce nie wynika on jednak jedynie z sytuacji demograficznej. Ma to także związek ze społecznym odbiorem zawodów zapewniających taką opiekę, czynników ekonomicznych, braku infrastruktury i systemu.
Nie ma współpracy między Ministerstwem Zdrowia, które odpowiada za usługi zdrowotne, a Ministerstwem Rodziny i Polityki Społecznej odpowiedzialnym za świadczenia opiekuńcze. Konsekwencją przeprowadzonego w latach 90-tych podziału Ministerstwa Zdrowia i Polityki Społecznej na dwa oddzielne resorty jest m.in. postępujący rozdźwięk płacowy między pracownikami placówek medycznych i opiekuńczych.
Ten rozdział dotkliwie odczuły m.in. pielęgniarki, które stanowią najliczniejszą grupę wśród zawodów medycznych. – Te, wykonujące swój zawód w domach pomocy społecznej podlegających resortowi rodziny i polityki społecznej, drastycznie odstają od grupy pielęgniarek zatrudnionych w placówkach ochrony zdrowia, które podlegają Ministerstwu Zdrowia – potwierdziła Mariola Łodzińska, prezes Naczelnej Rady Pielęgniarek i Położnych. Chcąc zatrzymać osoby zatrudnione w domach pomocy społecznej, należy zastanowić się nad ujednoliceniem wynagrodzeń. Stabilizacji wymaga również sytuacja w opiece długoterminowej domowej.
Czy nowy rząd rozwiąże problemy, z którymi od lat boryka się opieka długoterminowa? Czy będzie w stanie stawić czoła największym wyzwaniom, które przed nią stoją?
Według wiceprzewodniczącej sejmowej Komisji Polityki Senioralnej Marzeny Okły-Drewnowicz nie trzeba łączyć resortów, by skoordynować między nimi kwestie dotyczące opieki długoterminowej. Ważne jest by najpierw dokonać diagnozy sytuacji i na jej podstawie przygotować plan działania, zbudować system opieki senioralnej i długoterminowej.
– Bez systemu nie da się zapewnić właściwej opieki nad seniorami – potwierdziła Iwona Kozłowska, członkini prezydium sejmowej Komisji Polityki Senioralnej. Szczególny nacisk kładzie na opiekę środowiskową i wsparcie seniorów, którzy są sprawni fizycznie, ale mają problemy natury psychicznej, np. depresję. Jest zwolenniczką tworzenia mieszkań chronionych i wydłużenia czasu pracy opiekunek (obecnie to tylko 2 godziny dziennie). Istnieje też potrzeba profesjonalnego przygotowania opiekunek do pełnienia tej roli. Zdarza się, że nie wiedzą nawet, jak zwracać się do swoich podopiecznych.
Źródło: materiały prasowe Koalicji „Na pomoc niesamodzielnym”