Nowe obwieszczenie refundacyjne Ministerstwa Zdrowia

28 października 2015 roku, Ministerstwo Zdrowia opublikowało XXIII obwieszczenie w sprawie wykazu refundowanych leków, środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego oraz wyrobów medycznych, które weszło w życie 1 listopada 2015 roku.

Wśród leków stosowanych w terapii zespołu pęcherza nadreaktywnego (OAB), nie pojawiły się nowe substancje. Obecnie w leczeniu zespołu pęcherza nadreaktywnego stosuje się dwie substancje czynne: solifenacynę i tolterodynę, które są dostępne w postaci sześciu preparatów.

Zgodnie z nowym projektem wykazu leków refundowanych, od 1 września br. refundacją objęta została toksyna botulinowa typu A w leczeniu nietrzymania moczu. 

Pacjenci będą mogli skorzystać z refundowanego leczenia toksyną botulinową w ramach nowego programu lekowego – Leczenie neurogennej nadreaktywności wypieracza. Po spełnieniu kryteriów kwalifikacji, leczeniu będą mogli poddać się pacjenci z nadreaktywnością mięśnia wypieracza pęcherza moczowego o podłożu neurogennym, po stabilnych urazach rdzenia kręgowego oraz pacjenci ze stwardnieniem rozsianym. 

Kryteria włączenia chorego do programu są następujące: wiek powyżej 18 lat; nietrzymanie moczu z parć naglących; neurogenna nadreaktywność mięśnia wypieracza potwierdzona badaniem urodynamicznym wykonanym nie później niż rok przed kwalifikacją do programu; stan po stabilnym urazie rdzenia kręgowego lub stwardnienie rozsiane; niedostateczne wyniki dotychczasowego leczenia (m.in. pogorszenie się czynności nerek, przetrwałe nietrzymanie moczu z parć naglących, pojawienie się zastoju w górnych drogach moczowych, zwiększenie istniejącego zastoju w górnych drogach moczowych; pojawienie się objawowych, nawracających zakażeń górnych dróg moczowych; nietolerancja leczenia antycholinergicznego); zgoda pacjenta na konieczność czystego przerywanego cewnikowania w razie potrzeby; negatywny wywiad w kierunku neuropatii obwodowych oraz nadwrażliwości na którykolwiek ze składników leku. 

Wszystkie powyższe kryteria muszą zostać spełnione, aby pacjent mógł przystąpić do programu lekowego. W przypadku niepowodzenia terapii, podanie toksyny botulinowej będzie mogło być ponowione, jednak nie wcześniej niż po 3 miesiącach. W sytuacji powodzenia leczenia, podanie toksyny botulinowej będzie mogło być powtórzone, jednak nie częściej niż od 6 do 9 miesięcy.