Pęcherz nadreaktywny i nietrzymanie moczu to problem społeczny, na który cierpi ponad 16% ludzi, zarówno kobiet, jak i mężczyzn. Dotyka coraz większą grupę społeczeństwa, ale wiele osób go ukrywa, ponieważ problem cały czas okazuje się być, nawet w gabinecie lekarskim, wstydliwy. A przecież obydwa schorzenia można skutecznie leczyć.
Pęcherz nadreaktywny, prowadzący do nietrzymania moczu, ma skomplikowaną i wieloczynnikową etiologię. Jego występowanie trudno przewidzieć, a w niektórych przepadkach nie pomoże nawet profilaktyka. Kluczowe znaczenie może mieć wiek, predyspozycje genetyczne, ilość i rodzaj przebytych porodów, przebyte operacje, styl życia.
Intymny charakter choroby powoduje, że pacjenci często nie rozmawiają o nim nawet z najbliższymi, izolując się od społeczeństwa, rezygnując z aktywności zawodowej czy fizycznej. W skrajnych przypadkach bywa przyczyną depresji. Dlatego niezwykle ważne jest edukowanie społeczeństwa, informowanie go o skali problemu, możliwościach leczenia oraz metodach profilaktyki opartej o zmianę stylu bycia i ćwiczenia. Obecnie, dwie trzecie chorych zjawia się u lekarza dopiero po ok. 2 latach od wystąpienia pierwszych objawów.
Dr Mariusz Malmur z Kliniki Położnictwa i Ginekologii Wojewódzkiego Szpitala Zespolonego w Kielcach, który dysponuje najnowocześniejszym sprzętem do leczenia zachowawczego i zabiegowego, podkreśla, że niezbędne jest włączenie odpowiedniej terapii farmakologicznej.
W klinice stosuje się leczenie zachowawcze w postaci pesaroterapii, farmakoterapię – zarówno preparatami doustnymi jak i toksyną botulinową, leczenie operacyjne z użyciem tkanek własnych i syntetycznych (siatki, taśmy implanty).
Dr Malmur podkreśla jak ważne znaczenie na etapie diagnozowania ma lekarz pierwszego kontaktu. To tam, u lekarzy POZ, powinny być przedstawiane i wstępnie diagnozowane wszystkie problemy, w tym problemy uroginekologiczne.
Źródło: Echo Dnia Świętokrzyskie, Wstydliwym problem, o którym trzeba głośno mówić, 08.04.2016