Minirin refundowany, ale nie dla dzieci z moczeniem nocnym

Od 16 grudnia zaczęła obowiązywać nowa lista leków refundowanych. Zawiera ona wykaz 41 chorób, dla których leki i wyroby medyczne przepisuje się z refundacją. Można je nabyć bezpłatnie, za opłatą ryczałtową lub za częściową odpłatnością. Wśród wymienionych chorób znajduje się również moczówka prosta przysadkowa, przy leczeniu której stosuje się Minirin. Lek ten dostępny w postaci aerozolu do nosa oraz tabletek podlega opłacie ryczałtowej, która wynosi 3,20 zł.

Preparat ten stosuje się również w leczeniu pierwotnego izolowanego moczenia nocnego u dzieci. Niestety Minirin podlega refundacji jedynie w leczeniu moczówki prostej przysadkowej, która jest schorzeniem znacznie rzadszym niż pierwotne izolowane moczenie nocne.

O działaniu i zastosowaniu leku opowiada urolog, dr Piotr Dobroński.

Red.: Jak działa Minirin?

– Minirin (Adiuretin) do octan desmopresyny (DDAVP), syntetyczny analog hormonu antydiuretycznego (wazopresyny, ADH) produkowanego przez przysadkę mózgową. Powoduje zwiększenie przepuszczalności komórek kanalików zbiorczych nerki, powodując zwiększenie wchłaniania zwrotnego wody. Stosowany jest w pierwotnym izolowanym moczeniu nocnym, moczówce prostej ośrodkowej i nokturii dorosłych związanej z wielomoczem nocnym. Istnieją preparaty donosowe, doustne i dożylne. Dawkowanie jest indywidualne.

Red.: Czy wpisanie tego leku na listę leków refundowanych może mieć istotny wpływ na leczenie nietrzymania moczu u dzieci?

– Tak, w moczeniu nocnym. Moczówka prosta przysadkowa (ośrodkowa)  jest schorzeniem bardzo rzadkim, natomiast moczenie nocne idiopatyczne ? częstym. 

Red.: Jaki był dotychczasowy średni koszt leczenia moczówki prostej przysadkowej przy pomocy Minirinu?

– 100-200 zł miesięcznie, choć mógł osiągać 400 zł.

Red.: Czy istnieją jakieś inne leki o takim samym działaniu jak Minirin?

– Nie, jest to jedyny dostępny na rynku analog wazopresyny i jest on lekiem 1 rzutu w obu schorzeniach. Sama wazopresyna może być stosowana wyłącznie parenteralnie u dorosłych, ma cały szereg działań niepożądanych związanych z efektem skurczu naczyń np. trzewnych. Stosowane bywają też inne leki: w moczówce prostej diuretyki (leki moczopędne), niesterydowe leki przeciwzapalne (indometacyna), czy pochodne sulfonylomocznika (chlorpropamid), a w moczeniu nocnym antydepresanty trójcykliczne (imipramina ) i  leki antycholinergiczne.

Podstawa prawna:
Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dn. 8 grudnia 2009 r. w sprawie wykazu chorób oraz wykazu leków i wyrobów medycznych, które ze względu na te choroby są przepisywane bezpłatnie, za opłatą ryczałtową lub za częściową odpłatnością.