Mieszane nietrzymanie moczu jest kombinacją wysiłkowego nietrzymania moczu oraz nietrzymania moczu z parcia.
Najczęściej rozpoznaje się je u osób, u których występują zarówno objawy charakterystyczne dla wysiłkowego nietrzymania moczu jak i zespołu pęcherza nadreaktywnego (OAB). Mieszane nietrzymanie moczu ma różne przyczyny, co powoduje duże wyzwanie dla specjalistów podejmujących się terapii.
Mieszane nietrzymanie moczu zarówno u kobiet jak i u mężczyzn stanowi drugi, co do powszechności, rodzaj nietrzymania moczu.
Właściwa diagnoza i rozpoznanie są więc kluczowe dla wdrożenia prawidłowego leczenia.
Bez względu na wiek, płeć i rodzaj nietrzymania moczu, leczenie zawsze powinno się zaczynać od nieoperacyjnych metod.
Od czego zacząć?
Zaleca się rozpoczęcie od zmiany stylu życia:
Zawsze w pierwszym etapie leczenia warto rozważyć wdrożenie ćwiczeń mięśni dna miednicy oraz treningu pęcherza – bezpiecznych i wysoko ocenianych przez towarzystwa medyczne metod leczenia, stosowanych zarówno w wysiłkowym nietrzymaniu moczu jak i w mokrym zespole pęcherza nadreaktywnego.
Dalszy sposób leczenia powinien być uzależniony od objawów dominujących. Jeśli przeważają komponenty wysiłkowego nietrzymania moczu, powinno się rozpocząć poszerzenie terapii o kolejne elementy stosowane w leczeniu tego typu. Z kolei jeśli przeważa NTM z parcia, analogicznie dalsze postępowanie powinno opierać się w pierwszej kolejności na leczeniu stosowanym dla tego typu, gdzie mamy stosunkowo duży dostęp do farmakoterapii.
Nieskuteczne leczenie zachowawcze mieszanego nietrzymania moczu jest wskazaniem do poszerzonej diagnostyki, w tym m.in. do badania urodynamicznego. Specjaliści rekomendują wykonanie tego badania szczególnie wskazane przed zabiegiem operacyjnym.
Przy dominujących objawach wysiłkowego NTM operacja z użyciem taśm syntetycznych u kobiet daje duże szanse powodzenia, mniejsze jednak niż przy czystej postaci wysiłkowego NTM.
Z kolei u chorych z podobnym nasileniem wysiłkowego NTM oraz zespołu pęcherza nadreaktywnego do wyboru mamy z jednej strony zabieg operacyjny albo wybór pomiędzy ostrzyknięciem ściany pęcherza toksyną botulinową, a neuromodulacją nerwów krzyżowych.
U kobiet z dominującymi objawami mokrego OAB operacyjne leczenie stosowane w wysiłkowym nietrzymaniu moczu przeprowadza się jedynie w wyjątkowych sytuacjach.