Leczenie nietrzymania kału (NTK) polega na wdrożeniu terapii zachowawczej i zabiegowej. Pierwszym krokiem do leczenia nietrzymania kału jest leczenie zachowawcze, dedykowane pacjentom we wczesnym stadium choroby.
czyli wdrożenie odpowiedniej diety bogatej w błonnik, unikanie cukrów prostych, regularne spożywanie posiłków.
Lekarz może przepisać leki przeciwbiegunkowe czy też zalecić serię wlewów oczyszczających jelita (podobnych do tych, które wykonuje się przed kolonoskopią).
Niemniej ważnym sposobem w leczeniu nietrzymania stolca są ćwiczenia z fizjoterapeutą specjalizującym się w inkontynencji. Do metod fizjoterapii zalecanych dla pacjentów z NTK należą między innymi:
Trening behawioralny polegający na wprowadzeniu do odbytu pacjenta elektrody rejestrującej skurcze zwieraczy podczas gimnastyki zaciskania zwieraczy odbytu. Pacjent podczas ćwiczeń otrzymuje informację zwrotną, czy wykonuje je prawidłowo.
Polega na wprowadzeniu do odbytu elektrod wysyłającej impulsy pobudzające zwieracze odbytu do skurczu. Metoda ta prowadzi do zwiększenia napięcia spoczynkowego zwieraczy.
W przypadku pacjentów, którzy nie zareagowali na leczenie zachowawcze stosuje się zabiegi chirurgiczne. Najczęstszym z nich jest przednia i tylna plastyka zwieraczy, transpozycja mięśni (pośladkowy, smukły), wszczepienie sztucznego zwieracza. Innym sposobem jest neuromodulacja nerwów krzyżowych, aczkolwiek zabieg ten jest w Polsce refundowany jedynie w przypadku pacjentów zmagających się z nietrzymaniem moczu.