Dr Leszek Borkowski, ekspert ds. farmakologii klinicznej w wywiadzie dla „Kwartalnika NTM” o rosnącym długu zdrowotnym, refundacji, programach lekowych i teorii prostego rzemiosła.
Rozumiem dług zdrowotny dwojako. Z jednej strony, to finanse publiczne, które są zobowiązane pokrywać
koszty leczenia obywateli płacących daninę dla państwa. Z drugiej strony, dług zdrowotny postrzegam jako pewien obowiązek moralny wszystkich elit politycznych, które są, były lub będą u władzy, aby rozwiązać problem nierozwiązany od zmian ustrojowych w Polsce.
Z dużym zainteresowaniem słucham informacji medialnych o Polskim Ładzie. Potem obserwuję, co dzieje się w szpitalu, w przychodni, w aptece i jestem zagubiony. Bo to, co słyszę i to, co widzę ma się nijak do obietnic, ale rozumiem, że trzeba być cierpliwym.
(…) pozwolę sobie powrócić do mojego założenia, że ważna jest koncepcja, doktryna. Wyroby medyczne są niezwykle istotne w procesie ochrony zdrowia, ponieważ pozwalają nam zdiagnozować pacjenta, leczyć go i rehabilitować. Podczas gdy w przypadku produktów leczniczych mamy do czynienia tylko z elementem leczenia pacjenta. (…) doktryna powinna być taka, aby polski pacjent miał dostęp do sprawdzonych nowych produktów, które wnoszą postęp w opiece zdrowotnej.
Programy lekowe nie spełniają dzisiaj swojej funkcji, ponieważ nie są nośnikiem nowości terapeutycznych sprawdzanych na wyselekcjonowanej grupie pacjentów. Dzisiaj są one standardową procedurą leczenia chorych ludzi, która może być bardzo łatwo ograniczona dla osób, które nie przechodzą kwalifikacji do nich. (…) W mojej opinii zbyt ograniczamy dostęp do nowoczesnych leków.
W medycynie i farmacji są dwie koncepcje. Jedna mówi, że to jest sztuka niebiańska, a druga, że to jest rzemiosło oparte na faktach. Jako prosty człowiek jestem zwolennikiem teorii prostego rzemiosła opartego na faktach (…)
Cała rozmowa z dr Leszkiem Borkowskim dostępna w Kwartalniku NTM nr 3/2021.