Nietrzymanie kału to w Polsce nadal temat tabu. O wielu innych chorobach potrafimy rozmawiać swobodnie – dziś nikt nie wstydzi się, że ma cukrzycę czy nadciśnienie. Przełamano również barierę rozmowy o nowotworach. Dlaczego więc tak trudno przyznać się przed innymi, a nawet przed samym sobą, że problem inkontynencji dotyka również nas?
Dużą rolę w nietrzymaniu kału odgrywa aspekt psychologiczny. Zazwyczaj nietrzymanie kału kojarzone jest przez społeczeństwo z niepełnosprawnością, niesamodzielnością czy podeszłym wiekiem. Kobiety i mężczyźni zmagający się z tą dolegliwością obawiają się, że przyznając się do problemu, przestaną być uważani za osoby młode, atrakcyjne i samodzielne.
Przygotowując się do rozmowy, należy uwzględnić specyfikę inkontynencji. Ludzie, nawet bliscy, niechętnie rozmawiają o problemach intymnych. Przebieg zależy często od przyjętego tonu i doboru słów.
Jeśli widzimy, że bliska nam osoba czuje się zażenowana tematem, przygotujmy odpowiedni wstęp. Zacznijmy od tego, że w telewizji czy Internecie widzieliśmy reklamę produktów chłonnych, że coraz więcej znanych osób mówi otwarcie o inkontynencji, powstają nowe umiejętności dedykowane pacjentom z nietrzymaniem kału np. fizjoterapia uroginekologiczna.
Starajmy się traktować tę przypadłość stosownie do tego, czym jest – dolegliwością, z którą żyje znaczna część populacji bez względu na wiek i płeć.
W gabinecie lekarskim, pielęgniarskim czy fizjoterapeutycznym nie powinno być tematów tabu. Podczas podstawowego wywiadu, medyk powinien wprost zapytać pacjenta o częstość oddawania moczu i kału, a także o ewentualne epizody ich nietrzymania.
Inicjatywa ze strony lekarza, pielęgniarki czy fizjoterapeuty pomoże ujawnić problem. Zawstydzenie tematem, unikanie go nie powinno być dla pacjenta sygnałem, że dolegliwość ta jest dla profesjonalistów medycznych równie kłopotliwa co dla niego. Ważne jednak jest, aby również pacjent nie bał się poruszyć tego tematu.
Profesja lekarza i pielęgniarki/pielęgniarza to zawody zaufania publicznego. Nawet gdy, z różnych powodów, pytanie o inkontynencję nie padnie, nie należy się zniechęcać. Specjaliści na poziomie podstawowej opieki zdrowotnej, opieki długoterminowej, jak również medycyny specjalistycznej coraz powszechniej zauważają i omawiają temat nietrzymania kału.