Infekcje dolnych dróg moczowych u kobiet dotyczą ok. 40-50 proc. kobiet i 12 proc. mężczyzn. U kobiet nasilenie występowania zakażenia przypada na okres rozpoczynania pożycia seksualnego oraz klimakterium, mężczyźni chorują głównie w 6-7 dekadzie życia, w wyniku chorób stercza i powstania przeszkody podpęcherzowej.
U kobiet główną przyczyną jest anatomia – krótka cewka moczowa i sąsiedztwo narządów typu pochwa, odbyt. Również ciąża jest czynnikiem ryzyka oraz pewne zaniedbania higieniczne. Są również tzw. predyspozycje genetyczne np. rodzinne, nawracające zakażenia dróg moczowych. Objawy to przede wszystkim bolesne oddawanie moczu (dysuria), konieczność bardzo częstego oddawania moczu, co pół godziny, a nawet co 15 minut, parcia naglące, czyli typowy objaw tzw. niespokojnego pęcherza. Często pojawia się krwiomocz, ból w okolicach jednej lub obu nerek i gorączka.
Pacjentka najczęściej ordynuje sobie powszechnie dostępne leki, które częściowo są dostępne bez recepty. Jeśli zgodnie z rekomendacjami w ciągu 48 godzin nie nastąpi poprawa, wtedy pacjentka powinna szukać porady u specjalisty, by zastosować inny lek już pod kontrolą lekarską. Ważne jest również sprawdzenie tzw. antybiogramu, czyli ustalenie wrażliwości bakterii na stosowane chemioterapeutyki czy antybiotyki.
Powikłaniami w nieleczonych infekcjach dolnych dróg moczowych jest odmiedniczkowe zapalenie nerek, a nawet urosepsa, która może skończyć się śmiercią.
Nawracające zakażenie rozpoznajemy u pacjentów mających w ciągu roku trzy lub więcej infekcji dolnych dróg moczowych (cewki moczowej, pęcherza moczowego). Osoby z predyspozycją do nawracających infekcji powinny zadbać także o zmianę pewnych nawyków. Należą do nich m.in. właściwa higiena osobista, picie odpowiedniej ilości płynów, zapobieganie wychłodzeniu dolnych partii ciała, odpowiednia higiena (również partnera) przed i po stosunku płciowym, zmiana środków plemnikobójczych na inną metodę antykoncepcji. Powszechnie stosuje się także suplementy diety z żurawiną, która wykazuje działanie antyadhezyjne dla bakterii.
Zakażenie kobiet w ciąży wymaga większej aktywności leczenia. Pacjentka taka powinna być leczona zawsze pod kontrolą lekarza, dlatego że ciąża jest stanem sprzyjającym rozwojowi wstępującego zakażenia i jednocześnie wystąpienia urosepsy. W przypadku kobiet w ciąży ze skłonnością do infekcji dolnych dróg moczowych warto rozważyć także terapię profilaktyczną lekiem pochodzenia naturalnego.
Źródło: www.medexpress.pl