Zespół pęcherza nadreaktywnego (OAB) dotyka w Polsce kilku milionów osób. Współczesna medycyna dysponuje kilkoma metodami leczenia tego schorzenia. Są to m.in. farmakoterapia czy neuromodulacja krzyżowa. Obydwie metody zalecane są jako skuteczne terapie stosowane w leczeniu tego schorzenia.
Pomimo skuteczności wyżej wymienionych terapii, ich dostępność w Polsce jest mocno ograniczona. Dostępne na rynku środki farmakologiczne starszej generacji powodują szereg skutków ubocznych, a nowoczesne preparaty są dla przeciętnego pacjenta zbyt drogie.
Podobnie jest z terapią opierającą się na neuromodulacji krzyżowej. Metoda ta stosowna jest w leczeniu nietrzymania moczu od lat 90-tych XX wieku, wtedy to podjęto pierwsze próby wszczepienie neurostymulatorów. Pomimo wysokiej skuteczności, neuromodulacja krzyżowa nie jest przeprowadzana w Polsce, głównie ze względu na wysokie koszty leczenia. Obecnie pacjenci, którzy chcą skorzystać z nowoczesnych terapii leczenia NTM są zmuszeni do wyjazdów poza granice kraju. Główną przeszkodą ograniczeń w stosowaniu nowoczesnych metod leczenia nietrzymania moczu są czynniki ekonomiczne.
Jednakże pomimo utrudnień jakie wynikają z dostępu do nowoczesnych metod leczenia, pacjenci z nietrzymaniem moczu nie pozostają sami. W ich imieniu aktywną walkę o poprawę sytuacji chorych na NTM prowadzi Stowarzyszenie „UroConti”. Organizacja stara się swoimi działaniami doprowadzić do sytuacji, w której dostęp do leczenia nietrzymania moczu w Polsce będzie równał się standardom, które obowiązują obecnie w krajach europejskich. – Cichym marzeniem Stowarzyszenia jest, aby więcej polityków otwierało się i widziało powagę problemu jakim jest nietrzymanie moczu. Aby mogli go poznać, dopóki ich ten problem nie dotyczy – mówi Maria Zdeb – prezes „UroConti”.