W najnowszym numerze Kwartalnika zachęcamy Państwa do lektury artykułu dr Elżbiety Szwałkiewicz dotyczącego zakresu pomocy pielęgniarek w kontakcie z pacjentami z NTM.
Osoby doświadczające kłopotów z wydalaniem starają się ten problem zdrowotny utrzymać w tajemnicy i z reguły próbują swoje kłopoty rozwiązywać samodzielnie, bez angażowania innych. Ze skutkami nietrzymania moczu (NTM) lub stolca najczęściej radzą sobie intuicyjnie, opierając się jednak na fragmentarycznej wiedzy. Zazwyczaj unikają rozmowy na ten temat, zarówno z profesjonalistami (lekarz, pielęgniarka), jak i najbliższymi członkami rodziny, aż do momentu zdecydowanego pogorszenia stanu zdrowia.
Częstotliwość występowania nadaje nietrzymaniu moczu ma charakter choroby społecznej i wymusza na wszystkich zainteresowanych obowiązek racjonalnego zarządzania ograniczonymi zasobami ludzkimi i rzeczowymi. Na ten aspekt NTM powinny zwracać uwagę szczególnie pielęgniarki, które nie tylko uczestniczą w diagnozowaniu i leczeniu, ale także ustalają dalsze postępowanie pielęgnacyjne, zalecając pacjentom środki pielęgnacyjne i produkty chłonne. Ten zakres kompetencji powoduje że każda pielęgniarka kliniczna lub środowiskowa stykając się z problemami wywołanymi przez NTM, wielokrotnie udzielała, udziela i udzielać będzie pomocy w przypadkach upośledzenia funkcji wydalania moczu czy stolca. To oznacza również, że każda pielęgniarka diagnozując pacjenta nie może pominąć pytania o jego zdolność do kontrolowanego wydalania W przypadku osób niesamodzielnych pielęgniarka powinna uwzględniać także sytuację opiekuna i dobierać środki pomocnicze tak, by zmniejszyć jego przeciążenia fizyczne związane ze sprawowaniem opieki.
Podstawowym problemem osób z nietrzymaniem zwieraczy jest skuteczne zabezpieczenie skóry przed drażniącym działaniem moczu i kału. Nie można jednak tu pominąć takich ważnych kwestii jak: zabezpieczenie bielizny, ograniczenie przykrego zapachu i utrzymanie codziennej aktywności fizycznej. Pielęgniarka powinna orientować się w różnorodności produktów chłonnych i znać ich parametry odpowiadające konkretnym potrzebom osoby z NTM, co jest podstawą wydania właściwego zlecenia. Może ona skutecznie pomóc osobie z NTM dokonując wyboru produktu chłonnego lub sprzętu odpowiedniego do sytuacji zdrowotnej i życiowej tej osoby. Zebranie wypływającego bezwiednie moczu, wyeliminowanie nieprzyjemnego zapachu, utrzymanie produktu w miejscu, dyskrecja, możliwość i umiejętność samodzielnego zakładania, brak uszkodzeń skóry i zakażeń dróg moczowych, komfort i suchość skóry oraz utrzymanie normalnej aktywności życiowej – to kryteria oceny jakości pomocy pielęgniarskiej nad pacjentem z NTM.
Więcej w najnowszym numerze Kwartalnika NTM.